znaleziono łącznie 21 razy w 21 wersetach w Pismach Nowego Przymierza 21 razy w 21 wersetach, w Septuagincie 0 raz w 0 wersecie, w innych pismach 0 raz w 0 wersecie.
ηλιον (hēlion) - (Strong 2246) [n_ Acc Sg m] słońce - SUN
οπως γενησθε υιοι του πατρος υμων του εν ουρανοις οτι τον ηλιον αυτου ανατελλει επι πονηρους και αγαθους και βρεχει επι δικαιους και αδικους
żeby stalibyście się synowie Ojca waszego w niebiosach gdyż słońce Jego wschód sprawia na niegodziwych i dobrych i pada deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych
sens: abyście się w ten sposób stali synamia Ojcab waszego, który jest w niebiosach1c, gdyż Jego słońced wschodzie nad złymif i dobrymig, i spuszcza deszczh na sprawiedliwychi i niesprawiedliwychj.
ηλιου δε ανατειλαντος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
Słońce zaś gdy wzeszło zostało spieczone (zostały spieczone) i z powodu nie mieć korzenia został wysuszony (zostały wysuszone)
sens: Gdy zaś wzeszłob słońcea, zostały spieczonec, a ponieważ nie miałyd korzenia, uschłye.
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
τοτε οι δικαιοι εκλαμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατρος αυτων ο εχων ωτα ακουειν ακουετω
Wtedy sprawiedliwi rozbłysną jak słońce w Królestwie Ojca ich mający uszy słuchać niech słucha
sens: Wtedy sprawiedliwia rozbłysnąb jak słońcec w Królestwie swego Ojcad. Kto mae uszy ku słuchaniu1, niech słucha!
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται
zaraz zaś z ucisku dni tych słońce zostanie zaćmione i księżyc nie da blasku jego i gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte
sens: A zaraz po uciskua tych dni [zostanie zaćmionec słońceb i księżyc nie dad swego blaskue, gwiazdy spadać będąf z niebag i moceh niebiosg będą poruszonei].
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
οψιας δε γενομενης οτε εδυ ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους
Wieczór zaś gdy stał się kiedy zaszło słońce nieśli do Niego wszystkich źle mających się i którzy są opętani przez demony
sens: Tymczasem wraz z nastaniem wieczorua, gdy zaszłob słońcec, zaczęli przynosićd do Niego wszystkich, którzy się źlee mająf i opętanychg.
ηλιου δε ανατειλαντος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη
Słońce zaś gdy wzeszło zostało spieczone i ponieważ nie mieć korzenia zostało wysuszone
sens: Gdy zaś wzeszłob słońcea1, zostało spieczonec, a ponieważ nie mad korzenia, uschłoe.
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
ηλιου (hēliou) - (Strong 2246) [n_ Gen Sg m] słońce - SUN
ηλιου (hēliou) - (Strong 2246) [n_ Gen Sg m] słońce - SUN
δυνοντος δε του ηλιου παντες οσοι ειχον ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τας χειρας επιθεις εθεραπευσεν αυτους
Gdy zachodzi zaś słońce wszyscy jak wielu mieli będących słabymi chorobami różnymi przyprowadzili ich do Niego zaś jednemu każdemu (z) nich ręce nałożywszy uleczył ich
sens: O zachodziea słońcab zaś wszyscy1, którzy mielic cierpiącychd na różnef chorobye, przyprowadzilig ich do Niego, a na każdego z nich włożywszy2h ręce - uzdrowił2i ich.
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
και εσκοτισθη ο ηλιος και εσχισθη το καταπετασμα του ναου μεσον
I zostało zaćmione słońce i została rozdarta zasłona świątyni (przez) środek
sens: Słońceb się zaćmiłoa1, a zasłona Świątynid rozdarła się1c na pół.
ηλιου (hēliou) - (Strong 2246) [n_ Gen Sg m] słońce - OF-SUN
μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επι πλειονας ημερας χειμωνος τε ουκ ολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτο πασα ελπις του σωζεσθαι ημας
Ani zaś słońce ani gwiazdy gdy pokazują się przez liczniejsze dni wichury zarówno nie mała gdy napiera w końcu była zdejmowana cała nadzieja być ratowanymi nam
sens: Gdy zaś przez wielec dni nie ukazywało sięb ani słońcea ani gwiazdy, a sztormd niemałoe napierałf, cała1 (pozostała) nadzieja1h i nasze ocaleniei zaczęła zanikaćg.
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
οργιζεσθε και μη αμαρτανετε ο ηλιος μη επιδυετω επι τω παροργισμω υμων
Bądźcie zagniewanymi a nie grzeszcie słońce nie niech zachodzi nad gniewaniem się waszym
sens: Gniewajcie się — a nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem1,2
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
ανετειλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπεια του προσωπου αυτου απωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταις πορειαις αυτου μαρανθησεται
Wzeszło bowiem słońce z upałem i wysuszyło trawę i kwiat jej opadł i piękno oblicza jego zginęła tak i bogaty na drogach jego zostanie uczyniony zwiędniętym
sens: Bo wzeszłoa słońceb z upałemc i wysuszyłod trawęe, kwiat jej opadłf i pięknog jego wygląduh przepadłoi – tak i bogaty zmarniejek na swoich drogachj.1
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
και ειδον οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εκτην και ιδου σεισμος μεγας εγενετο και ο ηλιος εγενετο μελας ως σακκος τριχινος και η σεληνη εγενετο ως αιμα
I zobaczyłem gdy otworzył pieczęć szóstą i oto trzęsienie ziemi wielkie stało się i słońce stało się czarne jak wór z włosów i księżyc stał się jak krew
sens: I zobaczyłema, gdy zdjął szóstą pieczęćb, że oto1c nastąpiło wielkiee trzęsienie ziemid i słońcef stało się ciemne jak wórg włosiennyh, a (cały)3 księżyc stał się jak krew.4
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
ηλιος (hēlios) - (Strong 2246) [n_ Nom Sg m] słońce - SUN
και ειδον αλλον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβλημενον νεφελην και ιρις επι της κεφαλης και το προσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος
I zobaczyłem innego zwiastuna mocnego schodzącego z nieba który jest okryty chmurą i tęcza nad głową i oblicze jego jak słońce i stopy jego jak filary ognia
sens: I zobaczyłema innego1 potężnegoc posłańcab zstępującegod z niebae, odzianegof w obłokg. Nad głową (tego)3 miał tęczę2, jego twarzh była jak słońcei, jego nogi jak słupyj ogniak;